กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้

หน้า: [1] 2 3 ... 10

ธรรมะกับชีวิต / มด

« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 23 เมษายน 2018, 22:08:35 »

มด

ที่คอนโด

บ่ายโมง. มดเข้าห้องน้ำแคบๆอาบน้ำ
สักพักมีเสียงล้มดังสนั่น
เธอแหกปากร้องลั่นสุดฤทธิ์ ด้วยความเจ็ดปวดทารุณ
ผมรีบไปปิดน้ำฝักบัว
ดึงเอาผ้าเช็ดตัวผืนใหญมา่สามผืนซับตัวให้เธอ
กริยาจอวเธอเหมือนจะชัก :-
เธอบ่นคลื่นไส้จะอ้วก หน้าซีดมือซีด ชาไปหมดทั้งตัว
ผมดึงเธอขึ้นนั่งอย่างยากลำบากเพราะน้ำหนักตัวของเธอเยอะเกินกำลังของผม
ผมโทรเรียก1418 สายด่วนมูลนิธิป่อเต็กตึ๊ง ขอรถพยาบาล
เอาเจลเย็นประคบหลังให้ประคองเจ็บไว้ พอทุเลาบ้าง
ติดต่อล๊อบบี้ แจ้งรปภ.ป้อมหน้าให้เปิดทางรถพยาบาลด้วย
เธอยังร้องไม่หยุด ผมหาเสื้อผ้าบัตรคนไข้ บัตรประชาชนของเธอ
ตามลูกๆขอความช่วยเหลือ
เพื่อประสานงานที่ห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์
เพราะเธอมีประวัติของเธออยู่ที่นั่น
สักครู่ใหญ่รถศูนย์เอราวัณมาถึง

เจ้าหน้าที่สี่คนเอารถเปลมาพร้อมอุปกรณ์ปฐมพยาบาลเต็มที่
ลิฟท์ขนของมันเล็กไปหน่อยสำหรับรถเปลพยาบาล
ที่จะเอาตัวของเธอออกมาขึ้นรถได้เกือบหนึ่งชั่วโมง
จนกระทั่งเราเอาตัวของเธอขึ้นรถตรงไปโรงพยาบาล
คนขับไม่ชำนาญทางแต่ขับรถเก่งมาก เปิดหวอตลอดทางมีเจอคนขับรถใจร้อนปาดหน้าเยอะมาก
เป็นธรรมดาที่คนขาดคุณธรรมมากขึ้น กฎหมายไม่เข้มแข็ง
รถมาถึงโรงพยาบาลเร็วอย่างไม่น่าเขื่อว่ารถบนท้องถนนจะว่างใน
วันเสาร์
ย่ายสองโมง

ผมเอาตัวของเธอเข้าห้องฉุกเฉิน ทันที คุณหมอและพยาบาลเข้ามาช่วยเหลือหลังจากได้รับรายงานอาการของคนไข้จากเจ้าหน้าทีประจำรถฉุกเฉิน
เมื่อเสร็จธุระแล้ว ท่านทั้งสี่ก็มารายงานตัวว่าเรียบร้อยแล้วเพื่อขอลากกลับ
ผมมั่นใจทีมงานนี้มาก ผมขอบคุณท่านทั้งหมดที่ทำงานด้วยหัวใจศูนย์เอราวัณ1669 จริงๆ
เจ้าหน้าที่สาวร่างใหญมา่ลากลับ
แถมคำพูดให้ฟังแล้วชื่นใจว่า
“หนูดีใจที่สุดในเวลานี้เพราะเกิดมาตัวโต มันมีประโยชน์จริงๆค่ะ“:-
คุณหมอตรวจอาการเบื้องต้นของมดอย่างละเอียด
แล้วเแจ้งว่าไม่มีอะไรแตกหัก กลับบ้านก่อน
ค่อยมาตรวจกับหมอเฉพาะทางอีกครั้งหนึ่งในอาทิตย์หน้า
โดยนัดหมอกระดูกให้เสร็จ

บ่ายสี่โมง
ลูกมาๆรับเรากลับคอนโด
แต่มดยังรำพึง“
ไม่น่ากวนลูกเลยคงจะเหนื่อยน่าดู“

ขอบคุณ

เจ้าหน้าที่รปภ
เจ้าหน้าที่ล๊อบบี้แม่บ้าน
แม่บ้าน
ทุกคน

เจ้าหน้าที่มูลนิธิป่อเต็กตึ้ง
เจ้าหน้าที่ศูนย์เอราวัณ
คุณหมอ คุณพยาบาล เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ทุกท่าน

ขอกราบหลวงปู๋แหวน สุจิณโณ
หลวงปู่โต พรหมรังสี
หลวงปุ่วิริยังค์ สิรินธโร
เหนือเศียรเหนือเกล้า

ธรรมะกับชีวิต / Re: ดาบเด็ดเดี่ยว

« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 23 เมษายน 2018, 19:09:27 »

เจ้าค้างคาว

มุซาชิเดินออกมาบริเวณห้องโถงเลียบสวนหย่อมข้างๆห้องโถงไปเรื่อยๆ
มันเห็นต้นไม้ปลูกอย่างมีระเบียบและสวยงาม ดูพอจะเพลินตา
ทำให้มันนึกถีงครั้งในเยาว์วัย จนมาถึงในสมัยที่มันฝึกวิชาดาบห้าห่วงที่ใกล้จะสำเร็จแต่ไม่สำเร็จสักที

เนื่องจากกระบวนท่ามันเหมือนกันเกินไป
มันคล้ายกันเกินไป

แต่....บังเอิญมันเผลอไปเตะก้อนหินใหญ่ก้นหนึ่งไปกระทบก้อนหินเล็กอีกก้อนหนึ่ง

กลับทำให้มันเเข้าใจเคล็ดลับวิชาห้าห่วงตั้งแต่ตอนนั้น คือพลังลมปราณ
มันจึงฝึกวิชาดาบห้าห่วงสำเร็จ

สร้างชื่อเสียงให้มันโด่งดังระบือไปไกลในยุทธภพ
และมันก็เริ่มท้าประลองฝีมือตามสำนักใหญ่ในยุทธภพและคว่ำเจ้าสำนักใหญ่ทั้งหมดมากกว่า 43ค่ายสำนัก
จนมีเสียงเล่าลือว่ามันเป็นพญามาร
ท้ายที่สุดมันคิดจะท้าประลองกับสำนัก
สำนักดาบเทพเกียวไค
ซี่งในตอนนี้ ...มันอยู่ที่นี่แล้ว
สำนักดาบที่เป็นเจ้าประมุขแห่งยุทธภพ... สำนักดาบเทพเกียวไค
เจ้า “เจ้าหนุ่มเจ้าเป็นผู้ใดใยบังอาจกล้ามาตอแยสำนักดาบเทพเกียวไคอันศักดิ์สิทธิ์“

เสียงๆหนึ่งดังกังวาลก้องมาให้มุซาชิตื่นตะหนก
ซึ่งเสียงนั้นแสดงให้รู้ถึงพลังลมปราณอันกล้าแกร่ง

ข้าคือ.......มุซาชิ

"ผู้ใดหรือคือมุซาชิ“

ผู้ที่จะมาถล่มสำนักดาบเทพเกียวไคแห่งนี้หล้

“มุซาชิเจ้าโอ้อวดเกินไปหยามน่าเล่าฮูหรือไม่“

งั้นท่านอาวุโสถามดาบในมือข้าดูสิว่าใช่หรือไม่...ล่วงเกินท่านแล้ว

สิ้นคำมุซาชิสะบัดดาบยาวนิวเทนริว
ออกมาจากฝักทันที

ธรรมะกับชีวิต / Re: ดาบเด็ดเดี่ยว

« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 18 เมษายน 2018, 21:09:02 »

ในขณะที่มุซาชิกำลังจะลดพลังลมปราณลงหลังจากการต่อสู้อันยาวนานได้ผ่านไป
รวมทั้งการขับพิษร้ายกาจออกจากตัวหมดสิ้นแล้ว

เบื้องหน้าของมันมีซามูไรตาเดียวยืนรอมันอยู่
ยางิว ยูเบหรือ ยางิวจูเบ
นักดาบเลื่องชื่อในตำนาน
เทพเบอร์หนึ่งของสำนักดาบเทพเกียวไค

"ท่านพร้อมจะปะดาบจริงหรือไม่ มุซาชิ"

มุซาชิชักดาบยาวออกจากฝักแทนคำตอบ

วิ่งตัดหน้าสะบัดดาบใส่
จูเบทันที
จูเบก็ทำเช่นเดียวกัน
สองดาบปะทะกันรุนแรงจนเกิดประกายไฟ

"เคร้ง"
บนไหล่เสื้อข้างซ้ายของมุซาชิเป็นรอยถูกฟัน
ในขณะที่หน้าอกเสื้อของจูเบมีรอยถูกฟันเช่นกัน

จูเบไม่รอช้าสะบัดดาบเร็วออกไปสุดแรงอีกครั้ง
มุซาชิฟันตรงเข้าต้าน
"เคร้ง"

ดาบยาวถลาโถมหันข้างแทงที่คอหอยมุซาชิ
แต่มันดึงดาบนิวเทนริวขึ้นต้านรับ
"เคร้ง"
จูเบฟันออกมาสามดาบสี่พลิกแพลง

มุซาชิก็เช่นกันกลับฟันออกไปเจ็ดดาบ
"เคร้งๆๆๆๆๆๆ"

"ตัดสินกันดาบนี้เลย"

จูเบท้าฟันทางตรงจากท่าเปลวอัคคี
มุชาชิใช้ท่ามังกรสิบหัวฟันตรง

"เปรี้ยง"

ร่างจูเบขาดเป็นสองท่อน
กลายเป็นร่างงูยักษ์สีแดงขาดกลาง
หรือเป็น
นางมารอสรพิษแดง
ที่ได้พลังฟงหยุนถี่แปลงร่างมาเป็นจูเบ

เรื่องนี้คงมีแต่มุซาชิผู้เดียวเท่านั้นที่รู้
ตอนนี้มันเพียงก้าวออกไปทางห้องโถงกลางของสำนักดาบเทพเกียวไค
โดยไม่เกรงว่าอะไรจะอยู่เบื้องหน้าของมัน
ฝ่าออกไปมุซาชิ

ธรรมะกับชีวิต / Re: ดาบเด็ดเดี่ยว

« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 18 เมษายน 2018, 17:36:52 »

มุซาชิกลับใช้ปากงับดาบร้ายเล่มนั้น
จนนางมารร้ายขยับร่างไม่ได้

เหงื่อกาฬของมุซาชิแตกท่วมตัวอีกครั้งหนึ่ง

จนมีกลิ่นยาพิษที่ระเหยออกจากร่างของมัน

แขนขาของมุซาชิในตอนนี้
อ่อนระทวยแทบจะสิ้นเรี่ยวแรงแล้ว
แต่ปากของมันยังคงงับดาบฉาบยาพิษร้ายเล่มนั้นอยู่
อย่างไม่คิดจะยอมปล่อย

" ฟง หยุน ถี่ "

ทันใดนั้นมุซาชิก็ได้ยินคำพูดก้องหูลั่นว่า

"มุซาชิ.......หากเจ้าเร่งพลังลมปราณได้ไม่ถึงสิบส่วน
เจ้าอย่าได้ใช้ฟงหยุนถี่เลยนะ
มันจะทำให้ร่างกายของเจ้าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ'

คำเตือนจากปรมาจารย์ลีปรากฎขึ้นในจิตของมัน

เสียงตะโกนของมุซาชิกลับดังก้องยาวนาน
แม้ปากยังงับดาบอยู่ก็ตามด้วยพลังเพียงสี่ส่วน

"ฟง หยุน ถี่"

พลังมหาศาลไหลเข้าร่างมาซาชิ
อย่างเร่งรีบจนร่างของมันสั่นไหว
สีในร่างเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม
พลังระอุเหลือหลายจนร่างมันร้อนผ่าวดังเตาหลอม
เหงื่อท่วมตัวเพราะน้ำระเหยออกจนแทบจะหมดจากร่าง

มุซาชิเดินพลังลมปราณเก็บมาไว้ที่จุดตันเถียน ทันที
พร้อมเร่งพลังส่วนหนึ่งไหลถ่ายเทเข้าสู่ดาบอสรพิษแดงของยูเมโกะ
ผ่านทางปาก

พร้อมทั้งเบ่งพลังกระจายออกไปทั่วร่าง

"พรึ่บ"
พลังร้อนรุนแรงดุจแสงอาทิตย์ออกจากร่างของมุซาชิ
งูพิษทั้งหลายกลายเป็นซากงูเผาไปทั้งหมดในทันที

พลังของมุซาชิอีกส่วนหนึ่งไหลเข้าร่างของนางมารอสรพิศยูเมโกะจนนางแข็งแกร่งเกินใครๆ
ดาบอสรพิษของนางกลับหลุดออกจากปากมุซาชิ
พลันนางลงมือมาที่มุซาชิอย่างไม่รอช้า
เสือกแทกออกมาตรงอย่างเร็วและแรงด้วยพลังสิบส่วน

"เปรี้ยง"
"อ๊ากกกกกกก"

มุซาชิฟันดาบนิวเทนริวยาวใส่ดาบอสรพิษของนางมารยูเมโกะขาดกลาง
จนเลยไปตัดหน้าขิงนางมารงูพิษกระเด็นหลุดออกจากคออย่างรวดเร็ว
เลือดพุ่งกระฉูดราวกับน้ำพุ
เสียงร้องโหยหวนของนางมารอสรพิษยาวนานด้วยความเจ็บปวด
นอกจากนี้ยังมีมีดบินของนางที่หลุดจากหน้าอกของมุซาชิที่ใช้พลังลมปราณกระแทกออกมา
วิ่งกลับปักคืนคอยของยูเมโกะอย่างที่นางไม่คาดฝัน

เลือดสีดำพุ่งออกจากบาดแผลของมุซาชิอย่างกับสายน้ำ
มุซาชิมันรอดจากพิษร้ายที่สุดในแผ่นดินแล้ว

หน้า: [1] 2 3 ... 10

ข่าว: