1
ห้องรับแขก / Re: งานบุญใหญ่ อ่างทองเมืองวิเศษ
« กระทู้ล่าสุด โดย Jennapan เมื่อ วันนี้ เวลา 16:32:51 »จัดทุกปีครับผม
Thammasatu ธรรมะดีดีมีสาระควรใฝ่รู้
ข่าว:
ขอความร่วมมือ ขอแจ้งให้ทราบว่า ที่เวบนี้มิได้สนับสนุนสื่อใดๆ ที่มาจากวัด....ในปทุมธานี
หากพบ จะขอลบทิ้งโดยมิต้องแจ้งล่วงหน้า หวังว่าคงเข้าใจ ..จึงแจ้งมาเพื่อทราบ
กระทู้เมื่อเร็วๆ นี้
2
วัดในจังหวัดนครศรีธรรมราช / Re: ประวัติวัดหรงบน ต.บางตะพงษ์ อ.ปากพนัง จ. นครศรีธรรมราช
« กระทู้ล่าสุด โดย Jennapan เมื่อ วันนี้ เวลา 16:32:25 »ว่างๆ ว่าจะแวะไปทำบุญน่ะครับ
3
ห้องรับแขก / “ไอซ์ ปรีชญา” นางเอกลุคแซ่บ
« กระทู้ล่าสุด โดย gothai887 เมื่อ 28 พฤศจิกายน 2018, 17:35:36 »สมัครufabetโด่งดังมาจากภาพยนตร์ ATM เออรักเออเร่อ จากนั้นก็มีผลงานมากขึ้นเรื่อยๆ จนกลายเป็นนางเอกเจ้าเสน่ห์อีกคนของวงการบันเทิง ซึ่งนอกจากความสามารถด้านการแสดงและการเต้น ไอซ์ ปรีชญา ยังมีความเซ็กซี่ที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ จนหนุ่มๆ หลายคนยอมรับว่าเธอ คือ สเปคในฝัน เลยทีเดียว
ด้านงานเซ็กซี่เล็กๆ ไอซ์ ปรีชญา เคยถ่ายแบบ ในคอนเซปต์แฟชั่น Summer of swing ให้กับนิตยสาร MiX ส่วนงานเซ็กซี่แบบเต็มตัวหนุ่มๆ คงต้องร้องเพลงรอกันต่อไป เพราะสาวสวยคนนี้ยังไม่ตอบรับขึ้นปกชุดว่ายน้ำให้กับนิตยสารใดๆ ทั้งสิ้น
สำหรับ ไอซ์ ปรีชญา เกิดเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 มีชื่อเสียงจากภาพยนตร์เรื่อง ATM เออรักเออเร่อ และ ไอฟาย..แต๊งกิ้ว..เลิฟยู้ ไอซ์จบการศึกษาระดับมัธยมที่ โรงเรียนสตรีวิทยา 2 และระดับอุดมศึกษาที่ คณะศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญสมัครufabet
https://wp.me/p9FJVP-1C
https://wp.me/p9FJVP-1E
https://wp.me/p9FJVP-1H
https://wp.me/p9FJVP-1K
https://wp.me/p9FJVP-1Q
ด้านงานเซ็กซี่เล็กๆ ไอซ์ ปรีชญา เคยถ่ายแบบ ในคอนเซปต์แฟชั่น Summer of swing ให้กับนิตยสาร MiX ส่วนงานเซ็กซี่แบบเต็มตัวหนุ่มๆ คงต้องร้องเพลงรอกันต่อไป เพราะสาวสวยคนนี้ยังไม่ตอบรับขึ้นปกชุดว่ายน้ำให้กับนิตยสารใดๆ ทั้งสิ้น
สำหรับ ไอซ์ ปรีชญา เกิดเมื่อวันที่ 14 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2533 มีชื่อเสียงจากภาพยนตร์เรื่อง ATM เออรักเออเร่อ และ ไอฟาย..แต๊งกิ้ว..เลิฟยู้ ไอซ์จบการศึกษาระดับมัธยมที่ โรงเรียนสตรีวิทยา 2 และระดับอุดมศึกษาที่ คณะศิลปศาสตร์มหาวิทยาลัยอัสสัมชัญสมัครufabet
https://wp.me/p9FJVP-1C
https://wp.me/p9FJVP-1E
https://wp.me/p9FJVP-1H
https://wp.me/p9FJVP-1K
https://wp.me/p9FJVP-1Q
4
ประสบการณ์ที่ผ่านมา / พระครูวิจารณ์วรกิจ ( ช้วน คุณธัมโม )
« กระทู้ล่าสุด โดย SOMCHAI SAWEK เมื่อ 16 พฤศจิกายน 2018, 21:08:04 »ทำแต่บุญ ไม่ละบาป กรรมยังอยู่
นอนคุดคู้ อยู่ในรู ใจสลัว
เอาแต่เถียง ใครใคร ปากปืนรัว
พาลปวดหัว ตัวเองซ้ำ กรรมติดใจ
ใจไม่นิ่ง วิ่งผลัด ไปถือโกรธ
ทำเป็นโอด เก่งนัก อภัยเฉย
ใครผิดพลาด คอยจะซ้ำ ไม่ดีเลย
กรรมซ้ำเฉย จิตตกต่ำ ลงอบาย
นักปาดข้างถนน
พระครูวิจารณ์วรกิจ ( ช้วน คุณธัมโม )
« เมื่อ: 05 มีนาคม 2018, 10:29:31 »
อ้างถึง
พระครูวิจารณ์วร
กิจ
( ช้วน คุณธัมโม )
เป็นชาววังน้อย
อยุธยา
อายุ 81 ปี 68 พรรษา
หลวงตาพระผู้พ้นโลก
ตอนที่หนึ่ง หลวงตาช้วนผู้ไม่รู้อะไรเลย
ผมไปกราบเป็นศิษย์หลวงตาคนหนึ่งมานานประมาณกว่า 30 ปี
เพราะเป็นเด็กวัดแค นางเลิ้งมาตั้งแต่เด็ก
และชอบกิจ กรรมงานวัดมากที่สุด
เพราะมีของกินอร่อยๆเยอะมาก
ญาติๆมารวมตัวกันมากเช่นกัน
เพราะมีนัดมาดูการแสดงงิ้วไหหลำกับคณะผ่านฟ้า
และยังมีงานก่อพระเจดีย์ทราย
ชิงช้าสวรรค์ที่ไม่ผ่านการรับรองจากมาตราฐานจากมอก.
ยิงปืนถล่มตุ๊กตา
มอเตอร์ไซด์ไต่ถังเป็นต้น
พอโตขึ้นก็ห่างๆวัดมาเลย
ผมมาเข้าวัดแคอีกทีหนึ่งก็ตอน เป็นหนุ่มใหญ่แล้ว
มากราบหลวงตา
เพื่อถวายค่ายาให้หลวงปู่ธูป เขมสิริ ( พระราช ธรรมวิจารณ์ )
ในทุกๆเดือนที่เงินเดือนออก
จนคุ้นชินกับองค์หลวงตามากพอสมควร
ตอนนั้นหลวงปู่อาพาธไม่ค่อยออกมาเจอญาติ โยมแล้ว
ผมเองก็ยังชักชวนเพื่อนฝูงพี่ป้าน้าอามา
กราบท่านอีกด้วย
รวมทั้งคุณแม่ของผมเองที่พูดภาษาไทยแทบไม่ได้เลย
แต่หลวงตาท่านกลับสอนให้ท่านอาราธนาศีล
ถวายสังฆทานกับท่าน
จนครบได้อย่างไม่อึดอัดและแทบจะไม่น่าเชื่อเนื่องในวันคล้ายวันเกิดของคุณแม่
และที่สำคัญคุณแม่ของผมชอบท่านเป็นที่สุด
( ลองนึกภาพดูนะครับ คนจีนโพ้นทะเลมาจากเมืองจีน
ต้องมาท่องภาษาบาลี )
จนคุณแม่ติดใจต้องมาทำสังฆ ทานกับหลวงตาในทุกๆปีเนื่องในวันคล้ายวันกิด
เพราะคึณแม่มีศรัทธาในตัวองค์ท่านตั้งแต่ครั้งแรก
ตอนผมไปกราบท่านใหม่ๆ
ผมเองก็ยังไม่สนิทใจกับท่านนัก
ตอนนั้นได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งมีความทุกข์นั่งร้องไห้กับหลวงตานานมากแล้ว
จนผมไปถึง
หลวงตาจึงบอกเธอคนนั้นว่าให้ไปคุยกับหลวงพ่อบารมีพระ ศักดิ์สิทธิ์ประจำวัด
หากยังไม่หายเศร้าให้กลับมาคุยกับหลวงตาใหม่
นับว่าเป็นภูมิ ปัญญาขององค์ท่านจริงๆ
หากใครไปคร่ำ ครวญกับพระ พุทธรูปแล้วสุดท้ายก็จะสงบไปเองเพราะอ่อนแรง
กลับไปนั่งคิดที่บ้านเองได้ว่าตนทำอะไรถูกหรือผิด
เธอคนนั้นจึงจากไป
หลังจากนั้นตอนที่ผมกำลังจะก้มลงกราบหลวงตาในวันนั้น
ท่านก็ทักผมมาว่า
"จะไปต่างจัง หวัดหรือหลาน "
ผมถึงก็อึ้งทันทีเพราะผมไม่ได้เรียนท่านเลยว่า
จะไป
แค่จะมากราบหลวงตาทำบุญกับหลวงปู่เสร็จ
แล้วไปหาลูกน้อย ก็จะไปจริงๆ
เพราะตีตั๋วนอนรถไฟไปนครศรีธรรมราช
ในเย็นวันนั้น
ผมจึงเรียนกราบถามหลวงตาไปว่า
"หลวงตาทราบได้อย่างไร"
หลวงตาท่านกลับตอบว่าองค์ท่านไม่รู้อะไรหรอก
มีแต่องค์หลวงปู่เท่านั้นที่รู้
ตอนนั้นในกระเป๋าเสื้อผมยังมีตั๋วโดยสารรถไฟรอบเวลาค่ำ19.00 น.หลังขนมป๊อกกี้ที่ผมซื้อเอามาฝากลูกชายที่บ้านคนดูแล
ผมเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อกราบลาท่าน
ท่านบอกว่า
"หลวงปู่รู้นะทำบุญกับองค์ท่านน่ะ"
ผมงงๆเดินออกจากกุฎิแบบไม่ค่อยเชื่อนัก
แทนสมะชัยโย
หมายเหตุแก่นธรรม
ขอเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธาร่วมเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าแก่นธรรมกับกองทุนพระรัตนตรัย
ต้นปีหน้านี้ที่วัดแค นางเลิ้ง เวลา10.00 น.
เงินบริจาคแบ่งเป็นสองส่วน
ส่วนหนึ่งถวายวัด ซ่อมแซมสร้างเสนาสนะของวัดที่ชำรุดมากแล้ว
อีกส่วนหนึ่งบริจาคให้รพ.จุฬาลงกรณ์
โครงการวิจัยมะเร็งขั้นตีแตก
ช่วยเหลือผู้ป่วยอนาถา พระอาพาธที่ขาดเงินอีกเยอะมาก
บุญกุศลในครั้งนี้ขอให้ท่านทั้งหลายเจริญในทางโลกและทางธรรมโดยถ้วนหน้ากันเทอญ
เลขที่บัญชีออมทรัพย์ ธ.กสิกรไทยนายพิชิต เลิศรัตนานนท์ สาขาสวนผัก 011 2 88986 8 ครับ
https://youtu.be/o2ExP4YTH-4
นอนคุดคู้ อยู่ในรู ใจสลัว
เอาแต่เถียง ใครใคร ปากปืนรัว
พาลปวดหัว ตัวเองซ้ำ กรรมติดใจ
ใจไม่นิ่ง วิ่งผลัด ไปถือโกรธ
ทำเป็นโอด เก่งนัก อภัยเฉย
ใครผิดพลาด คอยจะซ้ำ ไม่ดีเลย
กรรมซ้ำเฉย จิตตกต่ำ ลงอบาย
นักปาดข้างถนน
พระครูวิจารณ์วรกิจ ( ช้วน คุณธัมโม )
« เมื่อ: 05 มีนาคม 2018, 10:29:31 »
อ้างถึง
พระครูวิจารณ์วร
กิจ
( ช้วน คุณธัมโม )
เป็นชาววังน้อย
อยุธยา
อายุ 81 ปี 68 พรรษา
หลวงตาพระผู้พ้นโลก
ตอนที่หนึ่ง หลวงตาช้วนผู้ไม่รู้อะไรเลย
ผมไปกราบเป็นศิษย์หลวงตาคนหนึ่งมานานประมาณกว่า 30 ปี
เพราะเป็นเด็กวัดแค นางเลิ้งมาตั้งแต่เด็ก
และชอบกิจ กรรมงานวัดมากที่สุด
เพราะมีของกินอร่อยๆเยอะมาก
ญาติๆมารวมตัวกันมากเช่นกัน
เพราะมีนัดมาดูการแสดงงิ้วไหหลำกับคณะผ่านฟ้า
และยังมีงานก่อพระเจดีย์ทราย
ชิงช้าสวรรค์ที่ไม่ผ่านการรับรองจากมาตราฐานจากมอก.
ยิงปืนถล่มตุ๊กตา
มอเตอร์ไซด์ไต่ถังเป็นต้น
พอโตขึ้นก็ห่างๆวัดมาเลย
ผมมาเข้าวัดแคอีกทีหนึ่งก็ตอน เป็นหนุ่มใหญ่แล้ว
มากราบหลวงตา
เพื่อถวายค่ายาให้หลวงปู่ธูป เขมสิริ ( พระราช ธรรมวิจารณ์ )
ในทุกๆเดือนที่เงินเดือนออก
จนคุ้นชินกับองค์หลวงตามากพอสมควร
ตอนนั้นหลวงปู่อาพาธไม่ค่อยออกมาเจอญาติ โยมแล้ว
ผมเองก็ยังชักชวนเพื่อนฝูงพี่ป้าน้าอามา
กราบท่านอีกด้วย
รวมทั้งคุณแม่ของผมเองที่พูดภาษาไทยแทบไม่ได้เลย
แต่หลวงตาท่านกลับสอนให้ท่านอาราธนาศีล
ถวายสังฆทานกับท่าน
จนครบได้อย่างไม่อึดอัดและแทบจะไม่น่าเชื่อเนื่องในวันคล้ายวันเกิดของคุณแม่
และที่สำคัญคุณแม่ของผมชอบท่านเป็นที่สุด
( ลองนึกภาพดูนะครับ คนจีนโพ้นทะเลมาจากเมืองจีน
ต้องมาท่องภาษาบาลี )
จนคุณแม่ติดใจต้องมาทำสังฆ ทานกับหลวงตาในทุกๆปีเนื่องในวันคล้ายวันกิด
เพราะคึณแม่มีศรัทธาในตัวองค์ท่านตั้งแต่ครั้งแรก
ตอนผมไปกราบท่านใหม่ๆ
ผมเองก็ยังไม่สนิทใจกับท่านนัก
ตอนนั้นได้เจอผู้หญิงคนหนึ่งมีความทุกข์นั่งร้องไห้กับหลวงตานานมากแล้ว
จนผมไปถึง
หลวงตาจึงบอกเธอคนนั้นว่าให้ไปคุยกับหลวงพ่อบารมีพระ ศักดิ์สิทธิ์ประจำวัด
หากยังไม่หายเศร้าให้กลับมาคุยกับหลวงตาใหม่
นับว่าเป็นภูมิ ปัญญาขององค์ท่านจริงๆ
หากใครไปคร่ำ ครวญกับพระ พุทธรูปแล้วสุดท้ายก็จะสงบไปเองเพราะอ่อนแรง
กลับไปนั่งคิดที่บ้านเองได้ว่าตนทำอะไรถูกหรือผิด
เธอคนนั้นจึงจากไป
หลังจากนั้นตอนที่ผมกำลังจะก้มลงกราบหลวงตาในวันนั้น
ท่านก็ทักผมมาว่า
"จะไปต่างจัง หวัดหรือหลาน "
ผมถึงก็อึ้งทันทีเพราะผมไม่ได้เรียนท่านเลยว่า
จะไป
แค่จะมากราบหลวงตาทำบุญกับหลวงปู่เสร็จ
แล้วไปหาลูกน้อย ก็จะไปจริงๆ
เพราะตีตั๋วนอนรถไฟไปนครศรีธรรมราช
ในเย็นวันนั้น
ผมจึงเรียนกราบถามหลวงตาไปว่า
"หลวงตาทราบได้อย่างไร"
หลวงตาท่านกลับตอบว่าองค์ท่านไม่รู้อะไรหรอก
มีแต่องค์หลวงปู่เท่านั้นที่รู้
ตอนนั้นในกระเป๋าเสื้อผมยังมีตั๋วโดยสารรถไฟรอบเวลาค่ำ19.00 น.หลังขนมป๊อกกี้ที่ผมซื้อเอามาฝากลูกชายที่บ้านคนดูแล
ผมเองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อกราบลาท่าน
ท่านบอกว่า
"หลวงปู่รู้นะทำบุญกับองค์ท่านน่ะ"
ผมงงๆเดินออกจากกุฎิแบบไม่ค่อยเชื่อนัก
แทนสมะชัยโย
หมายเหตุแก่นธรรม
ขอเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธาร่วมเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าแก่นธรรมกับกองทุนพระรัตนตรัย
ต้นปีหน้านี้ที่วัดแค นางเลิ้ง เวลา10.00 น.
เงินบริจาคแบ่งเป็นสองส่วน
ส่วนหนึ่งถวายวัด ซ่อมแซมสร้างเสนาสนะของวัดที่ชำรุดมากแล้ว
อีกส่วนหนึ่งบริจาคให้รพ.จุฬาลงกรณ์
โครงการวิจัยมะเร็งขั้นตีแตก
ช่วยเหลือผู้ป่วยอนาถา พระอาพาธที่ขาดเงินอีกเยอะมาก
บุญกุศลในครั้งนี้ขอให้ท่านทั้งหลายเจริญในทางโลกและทางธรรมโดยถ้วนหน้ากันเทอญ
เลขที่บัญชีออมทรัพย์ ธ.กสิกรไทยนายพิชิต เลิศรัตนานนท์ สาขาสวนผัก 011 2 88986 8 ครับ
https://youtu.be/o2ExP4YTH-4
5
ประสบการณ์ที่ผ่านมา / Re: กำเนิดพระพุทธเจ้า
« กระทู้ล่าสุด โดย Rydertone เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2018, 17:50:26 »ต้นกำเนิดที่ใครหลายคนยังไม่รู้
6
ศาสนา / Re: หลวงปู่เฒ่าทองรัตน์ กันตสีโล
« กระทู้ล่าสุด โดย Rydertone เมื่อ 13 พฤศจิกายน 2018, 17:49:45 »บทสอนเขียนดีมากเลย
7
ธรรมะกับชีวิต / เลือดข้น คนจริง
« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 08 พฤศจิกายน 2018, 09:33:51 »
ผมเคยเจ็บลึกเข้าไปในห้วใจเพราะโดนหักหลัง
เพราะ...
แต่....พอนึกถึง
ชาดกเรื่องลูกศรปักอกขึ้นมาได้
จะสนใจกับคนยิงไปทำไม
มัน
กรรมเวร
หยุดเสียเถอะ
ลูกศรหลุดเลย
ดิจิตอล4. 9
เลือดข้นคนจริง
ตอนที่หนึ่ง
ลุงตงเป็นพี่ชายคนที่ 3 ของผมอายุมากกว่าผมสัก 2 ปี
เป็นเด็กที่มีความใฝ่ฝันสูง
มีจินตนาการสูงมาก
ชอบอะไรที่มันเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ประยุกต์
มาตั้งแต่เด็ก
ผมเป็นคนรับ กางเกงนักเรียนตูดปะมาจากลุงตง
ลุงตงก็ผจญความยากลำบากมาด้วยกันกับผม
ไปเรียนหนังสือ โรงเรียงเดียวกันสองแห่ง
แต่ไม่รู้ทำไมถึงลุงตงถึงย้ายโรงเรียนบ่อย ทั้งที่ลุงตงเป็นคนดี
เรียบร้อย
อดทนใจเย็น ย้ายไปย้ายมาก็ได้ไปอยู่คณะวิศวะกรรมศาสตร์
ที่ตัวเองชอบ
เหมือนพี่ชายคนที่ 2 ของผม
ลุงยี
ในวัยเด็กลุงตงชอบสร้างฝันแล้วก็ยังตามมาสร้างฝันให้น้องๆอีกมาก
คงจะได้ปกครองน้องๆง่ายด้วย
จินตนาการไปถึงว่า
ถ้าลุงตงสอบเข้าเรียนคณะวิศว กรรมศาสตร์จนจบมาแล้ว
จะกลับมาดูแลน้องๆให้จบในคณะที่น้องๆอยากจะเรียน
แต่ก็พวกเราก็ยังโชคดี
มีพี่อีกสองคนคอยช่วยเหลือสนับสนุนในการเรียนระดับหนึ่ง
จากลุงเนี้ยวลุงยี
ไม่ต้องทำงานหนักมากไปเหมือนลุงยีที่ต้องไปส่งหนังสือพิมพ์ในตอนเช้า
ไปเป็นลูกจ้างร้านกาแฟในตอนสาย
หรือทำงานรับจ้างอื่นๆ
ตามถนัดของลุงเนี้ยว
ลุงตงเองก็ไปเป็นช่างซ่อมรถมอเตอร์ไซค์หลังจากส่งหนังสือพิมพ์เช้าในช่วงปิดเทอมของตัวเอง
นอกจาก
ลุงตงจะเป็นช่างอยู่แล้วก็
ยังชอบผาดโผน
ชอบขี่มอเตอร์ ไซค์มาก
ทั้งชีวิตของผมจึงเห็นลุงตงไปไหนมาไหนดัวยรถมอเตอร์ไซด์คันโปรดของแก
ที่ขี่เองซ่อมเอง
หลังจากที่แกเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย
ลุงตงกลับไปมีครอบครัวเป็นของตัวเอง
ทราบแต่ว่าแกเจอเนื้อคู่เป็นแม่ม่าย
แล้วหายไปจากบ้าน
นานหลายปี
กลับมาอีกทีก็มีลูกซ้อนท้ายมา
รถมอเตอรไซด์มาด้วย
และมีเพิ่มทีละคน
มากถึงสามคน
พอถึงคนที่สี่ก็ขับรถยนต์มาบ้านแล้ว
รถยนต์ที่เต็มไปด้วยอุปกรณ์ที่แกและลูกของแกชอบทั้งวีดีโอ
แผ่นหนัง
แทบทุกครั้งที่กลับมาบ้าน
ลุงตงก็มาขอยืมเงินแม่ไปใช้
ผมเองรู้สึกสงสารทั้งพี่
ที่ลำบากและ
แม่ที่ต้องคอยกันเงินส่วนหนึ่งให้ลุงตงเสมอๆ
เพราะลุงตงมีลูกมากหลายคนพร้อมๆกัน
ในช่วงนั้นแกลำบากมากแสนเข็ญ
ในตอนเรียนมหาวิทยาลัย
ก็มีอาการกระดูกหลังทับเส้นประสาท
ต้องไปผ่าตัดหลังที่โรงพยาบาลศิริราช
แต่ร่างกายของแกแข็งแรงยังดีมาก
จึงผ่านไปได้ด้วยดี
ทุกครั้งหลังจาก ที่แกเข้าไปหาแม่แล้ว
แกก็จะพยายามมาบอกกับผมเสมอว่า
ให้พยายามตั้ง ใจเรียนเยอะๆ
อย่าได้นอกลู่นอกทาง
แบบเเกเลย
และช่วยและขอพยายามทำให้แม่มีความสุขมาก ๆ
หลังจากที่ลูกๆของแกเริ่มโต
ลุงตงเข้าไปทำงานที่บริษัทรับเหมาก่อสร้างขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
รายได้ค่อนข้างดีในฐานะวิศวกร
แต่เนื่องจากได้แยกทางกับภรร ยา
จึงจำเป็นต้องเลี้ยงดูลูกเอง
ต้องเอาลูกไปเลี้ยงที่ทำงาน
จากคนหนึ่ง
ถึง 2คน หรือ 3 คนใ
เลี้ยงแบบให้คนโตดูแลคนรอง
ให้คนรองดูแลคนเล็ก
และให้คนเล็กกมาดูแลคนเล็กมากอีกต่อหนึ่ง
นอกจากการเลี้ยงดูลูกทั้ง 4 คน
ที่เป็นลูกของลุงตงเองแล้ว
ที่เป็นเรื่องยากลำบาก
ต้องทำงานไปด้วยเรียนไปด้วยจนจบ
แถมยังต้องเลี้ยงดูลูกติดภรรยาอีก2คน
จนจบเรียนจบมหาวิทยาลัย
ต้องผ่อนบ้านเพราะซื้อบ้านให้ลูกๆอยู่
กระเตงๆลูกๆไปมา
จากบ้านไปที่ทำงาน
จากที่ทำงานไปบ้าน
แต่ลุงตงก็ดิ้นสู้สุดฤทธิ์
โดยทำงานหนัก
ในวัย....สามสิบกว่าปี
ลุงตงกลับมาบ้าน
เริ่มมีเงินมาให้ แม่
ปากก็พูดว่าสงสารแม่
ที่เห็นแม่ลำบากให้แกมานานแล้ว
รบกวนแม่มาตลอด
พร้อมพาแม่กับน้องๆและพี่
หรือพาทุกคนที่อยู่ในบ้านไปเลี้ยงข้าวอย่างสม่ำเสมอ
ขยันทำงานอย่างน่าตกใจแกหาเงินเก่ง
ก็ใช้เงินเก่ง
เวลาอยู่กับแม่
แกเอาใจแม่ทุกอย่าง
ด้วยความรักแบบสุดๆ
เพราะแกเป็นคนใจดีมาแต่เด็กหลานๆติดแกมากนะ
แกจะเลี้ยง
จะให้เงินใช้ตามที่ขอมาหากเห็นว่าจำเป็น
ให้แบบไม่เสีย ดายเงินเลย
แม้ แต่น้อย
แม้กระทั่งกับผมเองแกก็ยังพยา ยามจะยัดเยียดเงินให้เหมือนกัน
แกบอกกับผมว่า
ผมลำบากมากดูแลแม่อยู่คนเดียว
จนแม่มีความสุขมากๆ
เวลาแม่เห็นลุงตงมาเยี่ยม
แม่ก็จะมีความสุขมาก
เพราะได้เห็นลูกกลับมาแบบมีความสุข
ความสุขของคนเป็นพ่อแม่จริงๆก็อย่างนี้แหละที่เห็นลูกของตัวเองมีความสุข
จะเห็นได้จาก
รอยยิ้มบนใบ หน้าของแม่ชัดเจนทุกครั้ง
ที่ลุงตงมาเยี่ยม
และ
แกไม่ได้เยี่ยมเปล่าๆ
แกเอาของฝากทีาแม่ชอบและหอบความรักความอบอุ่น
ที่แกเคยให้ผมมาแต่เล็กจนโต
มาด้วยหอบใหญ่
แกกอดแม่แบบอดอยากจริงๆ
ผมกลับมาสนิท สนมกับลุงตงอีกนานพอสมควร
เป็นที่ปรึกษาของกันและกัน
ถือได้ว่า
ลุงตงเป็นพี่ชายที่ดีคนหนึ่งของผม
นอกจากลุงยีและลุงเนี้ยว แล้ว
และลุงตงไม่ใช่จะดีกับผมเพียงคนเดียว
แกยังดีกับคนอื่นๆอีกด้วย
ดีจนแบบนึกไม่ถึงว่า
จะมีคนแบบนี้ในโลก
ที่ควักเงินให้คนอื่นง่ายๆด้วยความสงสาร
แม้กระทั่งคนไข้อนาถาไม่มีเงินจะจ่ายค่ายาที่แกเจอตอนไปโรงพยาบาล
ทั้งผมทั้งแม่ก็ไม่เคยห้ามแกเลย
ที่แกจะทำอะไรด้วยอิสระ
ในการให้ทานคนอื่นๆ
เราอนุโมทนากับแกทุกครั้ง
ว่าแกทำบุญเยอะดี
ผมเคยเอ่ยเรื่องลุงตงให้ท่านอ่านเมื่อหลายปีก่อน
ตอนที่แกกำลังจะตาย
ด้วยความโศกเศร้าในการจากไป
ในบทความตามหาแก่นธรรม
และเป็นความเสียใจมากที่สุดครั้งหนึ่งในชีวิตจากการจากไปของที่คนผมรักและเคารพ
เพื่อเดินทางไกล
ไปอยู่ภพภูมิอื่นๆแต่ก็น่าจะหวังได้ว่า
ลงตงคงจะไปเกิดใหม่ในสุคติ
ด้วยผลบุญแห่งความดีของแก
แม่เองก็พูดออกมาคำเดียวตอนแม่ยังอยู่ว่า
ลุงตงเป็นลูกที่ดีของแม่คนหนึ่ง
ถ้าแม่ของผมพูดคำๆนี้แล้ว
เชื่อผมเถอะว่าลุงตง
เป็นลูกที่ดี
เป็นพี่น้องที่ดีเป็นพ่อที่ดีจริงๆ
ส่วนเรื่องครอบครัวจองแกและอื่นๆ
ผมไม่ทราบเลยเพราะลุงตงไม่เคยเอ่ยปากเล่าให้ใครฟัง
ไม่เคยว่าลูก
ไม่เคยว่าใคร
แกยังซักผ้าให้ลูกๆ 6คน
จนกระทั่งถึงวันสุดท้าย
วันที่แกตายจากไป
ในขณะที่จะไปรับลูกของแกกลับบ้าน
ถึงมันจะเหนื่อยแสนเหนื่อยก็ตาม
แกก็ไม่ยอม
แกเลยหัวใจวายตายในรถตอนนั้นครับ
นี่แหละลุงตง
พี่ชายคนดีของผม
ที่น่าประหลาดใจ
ลุงตงจะเข้าบ้านและออกจากบ้านด้วยรอยยิ้มแทบจะทุกครั้ง
เลือดข้นคนจริง
8
ธรรมะกับชีวิต / สิ่งศักดิ์สิทธิ์
« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 06 พฤศจิกายน 2018, 10:24:55 »
สิ่งศักดิ์สิทธิ์
เรื่องเล่าเกี่ยวกับพ่อและแม่
พอพูดถึง
มีเรื่องให้พูดเยอะแยะ
เพราะผู้เขียนอยู่กับพ่อแม่มาตลอดชีวิตเ
ห็นพ่อแม่มาตั้งแต่เกิดจนท่านทั้งสองตายจากไปกับตา
1.พ่อแม่จะห่วงลูกเสมอ
แม้จะพูดหรือไม่พูดก็ตาม
2. พ่อแม่จะฟังลูกทุกครั้งแบบเงียบๆ
3 พ่อจะแกล้งดุแต่ไม่ค่อยได้ตีแม่ไม่เคยดุไม่เคยตี
4. พ่อแอบยัดเงินใส่กระเป๋าให้ลูกใช้เสมอ
แต่แม่ส่งเงินให้ลูกใช้ตรงไปตรงมา
จำนวนเท่านี้เพราะลูกหลายคน
แม่จะถามเสมอว่าเงินพอใช้ไหมลูก
5.แม่จะช่วยลูกเสมอในลูกบางคนที่แม้ใว้ใจ
บางคนที่แม่ไม่เชื่อ
แต่แม่ก็ยังคงฟังเฉยๆ
ในบรรดาลูกของแม่ 5 คน
4 คนที่ตรงไปตรงมา
อีกคนหนึ่งไม่ตรงไปตรงมาเพราะเมาตลอดเวลา
แต่แม่ยังคงนั่งรอลูกๆทุกคนกลับถึงบ้าน
แม่จึงจะเข้านอน นอน
5. แม่จะไม่เคยเปรียบเทียบลูกของแม่กับใครๆเลย
แล้วไม่เคยอวดลูก
แม่จะบอกเพื่อนๆว่าแม่พึ่งลูกคนไหนได้บ้าง
เท่านั้นเอง
6. แม่ไม่เคยตำหนิลูกคนไหนไให้ใครฟัง
7. แม่จะอยู่ข้างลูกเสมอตลอดเวลา
8. ลูกคนที่แม่ห่วงมากที่สุดคือคนที่มีปัญหามากที่สุด
9. แม่จะบอกลูกทุกคนที่แม่พึ่งว่า ไม่ต้องไปช่วยเหลือพี่น้องคนอื่นๆอีกแล้วเพราะแม่ช่วยเขาไปเยอะด้วยเงินของลูกๆไปหมดแล้ว
10. แม่จะอยู่กับเราทุกเรื่องตั้งแต่เรื่องการเรียน
ค่าเทอมความเวลาสุขความหรือทุกข์
และไม่เคยถอยห่างไปจากสิ่งเหล่านี้เลย
11. แม่เข้าใจชีวิตมากที่สุด
แม้กระทั่งก่อนแม่ตาย 1ปี 1
แม่จะบอกล่วงหน้า
แล้วแม่ตายจริงๆ
รักษาคำพูดน่าดูเลย
12. ความรักของแม่ท่วมล้นจากลูกๆไปสู่รุ่นหลานๆไม่ต่างกันเลย
แม่จะอุ้มเท่าที่แม่อุ้มได้
อุ้มไม่ได้แม่จะจับมือจับหัวเหมือนกับจับหัวพ่อหัว
ด้วยมือของแม่ที่ผ่านมา
13. แม่จะพูดน้อย
เงียบทำให้ลูกดูเป็นตัวอย่าง
14. แม่ไม่เคยมีการศึกษาในระ บบใการศึกษาในโรงเรียนหรือในห้องเรียนเลยนอกจากมหาวิทยาลัยชีวิต
จากการที่นั่งสำเภาเรือมาจากเมืองจีน
15. ไม่เคยเห็นแม่กลัวอะไรเลยนอกจากว่ากลัวว่าอะไรจะอะไรเกิดขึ้นกับลูก 16. แม่ไม่เคยเบื่อหน่ายเลยที่จะต้องนั่งตามหาลูก
เดินตามลูกขี้เมาไม่ว่าจะเป็นตี 1 ตี 2 ตี 3 และแม่จะทนฟังลูกขี้เมาพูดได้ทุกเรื่อง ด่า ตำหนิจนกว่าเขาจะเข้านอน
17. แม่บอกลูกๆทุกคนว่า
ลูกของแม่อย่ามาห่วงกับชีวิตของแม่มาก
แม่ก็รักของแม่ทุกคน
ไม่ต้องห่วงแม่เข้าใจ
18. เมื่อถึงเวลาที่แม่จะตายแม่ก็ตายอย่างสมศักดิ์ศรี
19.
19.1 แม่ปล่อยวางเรื่องทั้งหมดกระทั่งเรื่องของลูกๆ
19.2 แม่จากไปอย่างกล้าหาญไม่เรียกร้องโรงหมอ
หมอ
หรือใครๆให้มาช่วยชีวิตของ
แม่
แม่ขอเพียงนอนเงียบๆ
พ่อแม่ขออะไรก็ให้หมด
ไม่ต้องบนบานศาลกล่าว
ถ้าคุณมีพ่อแม่แบบนี้คุณจะไม่รักและเคารพท่านอย่างไร
ควรจะอวดเก่งกับท่านทำไมหรือ
คุณจะก้าวล่วงท่านไปมากกว่านี้หรือไม่
ถ้าคุณกตัญญูกับท่าน
บุญกุศลมหาศาลของลูกคุณจะเป็นของแม่เต็มตัว
พ่อแม่ที่ทำความดี
เป็นศักดิ์สิทธิ์
เป็นพระอรหันต์
แทนสะมะชัยโย
วันแม่และวันพ่อ...
ผมไม่เคยไปไหว้เช็งเม้งที่หลุมฝังศพของพ่อแม่เลยสักปี
นานมากแล้วครับ
เพราะไม่ได้คิดแบบชาวบ้าน
คนอื่นๆ
ที่มักจะตำหนิผมอยู่เสมอว่าไม่กตัญญู
ผมรู้แต่เพียงว่า
ตลอดชีวิตของท่านทั้งสอง
ผมกินข้าวกับพ่อและแม่แทบจะทุกวัน
จนผมเห็นพ่อตายจากไปด้วยสายตา
จนผมเหลือแต่แม่อยู่เพียงคนเดียว
และผมไม่คิดจะย้ายครอบครัวของผมไปไหนตามคำขอของแม่
ผมอยู่กับแม่
กินข้าวกับท่านแทบทุกเย็น
เพราะงานของผมมันยุ่งมาก
บางครั้งต้องให้คนขับรถไปรับแม่มากินข้าวที่โรงแรมที่ประชุมพร้อมเมียกับลูก
หรือไม่ก็ซื้อข้าวผัดปูอน่อยๆจากครัวจีนที่แม่ชอบไปให้กินที่บ้าน
แม่จะนั่งรอผมจนกลับมาถึงบ้านทุกวัน
ท่านจึงจะเข้านอน
วันแล้ววันเล่าผมก็ไม่เคยเบื่อแม่เลย
แม่ใจดี
กล้าหาญ
ฉลาด ลึกซึ้ง
เข้าใจลูกทุกคน
ผมเห็นแม่จากไปด้วยสายตาของผมเช่นกันหลังงจากหมอกู้ชีพไม่ได้แล้วด้วยวัย 86ปี
อย่างมีความสุข
เพราะแม่บอกกับผมว่า
"แม่อยู่กับผมแล้วมีความสุขที่สุด"
จนผมย้ายครอบครัวออกมา
แม่กับพ่อก็ยังอยู่กับผม
ด้วยกายและจิตวิญญาณที่พ่อแม่ให้นี้
ไม่มีสักวันที่จะลืมพ่อแม่
รักแม่ที่สุด
แทนสะมะชัยโย
ชีวิตสวยงาม เดินตาม พุทธธรรม
สว่างเหลือล้ำ สังขาร เจือกิเลส
ไม่ติดข้อง หมองเศร้า ในอาเพท
เพราะวิเศษ เห็นธรรม สว่างใจ
เจริญพร
อนาคาริก
เสียเวลา
เสียใจ
เสียความรู้สึก
เสียเงิน
เสียศักดิ์ศรี
เสียคนรักหรือเสียของรัก
เสียหน้า
อะไรทุกข์ที่สุด
มีอะไรมันเสียหมดแหละ
ชอบหรือไม่ชอบมันถึงไม่มีดำไรหรือขาดทุน
เสมอตลอด
หาเจอไหมล่ะ
อนาคาริก
ขอเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธาร่วมเป็นเจ้าภาพทอดผ้าป่าแก่นธรรมปีที่22
กับกองทุนพระรัตนตรัย
ในต้นปี2562ที่วัดแค นางเลิ้ง เวลา10.00 น.
เงินบริจาคแบ่งเป็นสองส่วน
ส่วนหนึ่งถวายวัด
ซ่อมแซมสร้างเสนาสนะของวัดที่ชำรุดมากแล้ว
อีกส่วนหนึ่งบริจาคให้รพ.จุฬาลงกรณ์
ช่วยเหลือผู้ป่วยอนาถา
พระอาพาธที่ขาดเงินอีกเยอะมาก
บุญกุศลในครั้งนี้ขอให้ท่านทั้งหลายเจริญในทางโลกและทางธรรมโดยถ้วนหน้ากันเทอญ
เลขที่บัญชีออมทรัพย์ ธ.กสิกรไทยนายพิชิต เลิศรัตนานนท์ สาขาสวนผัก 011 2 88986 8 ครับ
หมายเหตุแก่นธรรม
ผู้เขียนและคณะเป็นผู้เขลาทางปัญญา หากมีข้อผิดพลาดบกพร่อง ขอน้อมรับทุกประการ บุญกุศลที่เกิดจากบทความนี้ขอน้อมถวายแด่หลวงปู่ หลวงตา หลวงพ่อ
ครูบาอาจารย์ และอุทิศให้แก่บรรพบุรุษ อันมีพ่อแม่ปู่ย่าตายายเป็นปฐม เจ้ากรรมนายเวร สรรพสัตว์ทั้งหลายในสากลโลกนี้ รวมทั้งท่านผู้อ่านทุกท่าน ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไป
ขออนุมทนาโยมออที่เริ่มต้นบริจาคคนแรก
500บาทครับ
สาธุ
9
ธรรมะกับชีวิต / Re: ดาบเด็ดเดี่ยว
« กระทู้ล่าสุด โดย popen2556 เมื่อ 30 ตุลาคม 2018, 06:40:18 »หนึ่งในใต้หล้า
ไร้เทียมทาน
ตอนที่หนึ่ง
เทพกระบี่ทักษิณ
ณ.ยอดเขาแห่งหนึ่ง
บนหน้าผาสูงชันแห่งนั้น
ยังมีต้นไม้อยู่หนาแน่นล้อมรอบ
บุรุษ 2 คนยืนอยู่ห่างกันประมาณ 50 เมตร
ในมือล้วนถือกระบี่
บุรุษหนึ่งใส่ชุดขาวรูปร่างงามสง่า
ใบหน้าหล่อเหลาองอาจ
คิ้วคมเข้มกับตาคมกลมโตดุจ พญาอินทรี
ถือกระบี่เล่มหนึ่ง
กระบี่ที่งดงามอย่างยิ่ง
ด้ามและฝักสีขาว
กับ
บุรุษอีกผู้หนึ่งสวมชุดเหลืองแพรพันอย่างดีในมือมัน
ถือกระบี่หรูหราฝักเหลืองเล่มหนึ่งที่ด้ามฝังเพชรสีเหลือง อำพัน
ใบหน้าดุจอิสตรี
ขาวสดใส
รูปร่างสมส่วน
ทั้งสองอายุดูไล่เลี่ยกันราว
ยี่สิบห้าปี
พลันบุรุษชุดเหลือง
เอ่ยปากกล่าวว่า "ท่านมาแล้ว เทพกระบี่จิว กระบี่แห่งทักษิณอันดับหนึ่งในใต้หล้า "
"ข้ามาแล้ว"
"ข้ามาได้สักครึ่งชั่วยามแล้ว "
"ท่านมายืนรอข้าฤา"
"ใยข้าต้องมายืนรอท่านด้วยเล่า
รอหรือไม่รอ
มันไม่ได้ทำให้จิตใจของข้าปั่นป่วนแต่อย่างใด
เพียงแต่ว่า..."
"เพียงแต่ว่าเยี่ยงไร...."
"ข้ากระบี่เจ็ดดาว เหนือ
สำนักเซาะซัวอยากจะประลองฝีมือกับท่าน"
"ยินดี
แต่ว่า.....กระบี่ไร้ตายากหลบเลี่ยง "
บุรุษชุดสีเหลืองผู้มีนามว่า
อี้ฉิกช่าย
ฉายากระบี่เจ็ดดาวเหนือ
พลันกล่าวว่า
"เชิญ"
แล้วจึงกระโดดตัวลอยชักกระบี่คมไว
แทงออกทันทีเจ็ดกระบี่
เทพกระบี่จิวหลบกระบี่ทั้งหมดได้อย่างฉิวเฉียด
ยังไม่ทันได้ตั้งตัว
เจ็ดกระบี่กลับแทงออกมาตรงๆยังเทพกระบี่จิว
และอย่างรวดเร็วอีกสองกระบี่เร็วจนน่าตกใจ
เสียดชายโครงซ้ายและขวาของเทพกระบี่จิว
กระบี่เจ็ดดาวเหนือยังคงความมั่นใจในฝีมือของตัวเองอย่างเปี่ยมล้น
กลับ
แบมือซ้ายเข้าหากระบี่ในมือของตน
ข้างหนึ่งประสานกับกระบี่ในมืออีกข้างหนึ่ง
ชูกระบี่ขึ้นใช้นิ้ว เดินพลังลม ปราณเข้ามาที่ตัวกระบี่
พร้อมจะลงมืออีกครา
แม้เทพกระบี่จิวยังไม่ได้ชักกระบี่ออกเลย
หรือยังไม่ทันได้ชักกระบี่
แต่เขายังคงยืนแน่วนิ่งอยู่ที่เดิม
กระบี่ 7 ดาวเหนือเอ่ยปากคำหนึ่ง
"รับมือ"
แล้วก็แทงกระบี่ออกมา 7 กระบี่
ครอบคลุม 7 จุดตายในร่างกายของคู่ต่อสู้ทันที
ด้วยควารวดเร็วยิ่ง
เทพกระบี่จิวหมุนร่างคว้างไปอย่างรวดเร็ว
ในมือกระแทกฝักกระบี่ปัดกระบี่ที่แทงมาทั้งหมด
แรงปะทะทำให้เกิดประกายไฟขึ้น "เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยง "
กระบี่เจ็ดดาวเหนือไม่รอช้า แทงกระบี่ด้วยความเร็วสูงสุด
"ปรี๊ด"
เสียงกระบี่ลั่นแหวกอากาศ
เทพกระบี่จิวเด้งร่างหลบ
เจ็บเสียดชายโครง
แต่กระบี่ในมือซ้ายถูกพลังในมือกดกระแทกออกมาจากฝักความเฉียบคมของปลายแหลมกระบี่น้ำแข็งฟันลูกกระเดือกของกระบี่เจ็ดดาวเหนือจนหลุดออกมา
เพียงเขาขยับมือขวาครั้งหนึ่ง เท่านั้น
ด้วยความเร็วที่มองไม่เห็น
ด้วยตาเปล่า
มือขวาที่ใช้ฟันคู่ต่อสู้
จนตาเหลือกลิ้นจุกปาก
ล้มลงแล้ว
"ตุ๊บ"
ไร้เทียมทาน
ตอนที่หนึ่ง
เทพกระบี่ทักษิณ
ณ.ยอดเขาแห่งหนึ่ง
บนหน้าผาสูงชันแห่งนั้น
ยังมีต้นไม้อยู่หนาแน่นล้อมรอบ
บุรุษ 2 คนยืนอยู่ห่างกันประมาณ 50 เมตร
ในมือล้วนถือกระบี่
บุรุษหนึ่งใส่ชุดขาวรูปร่างงามสง่า
ใบหน้าหล่อเหลาองอาจ
คิ้วคมเข้มกับตาคมกลมโตดุจ พญาอินทรี
ถือกระบี่เล่มหนึ่ง
กระบี่ที่งดงามอย่างยิ่ง
ด้ามและฝักสีขาว
กับ
บุรุษอีกผู้หนึ่งสวมชุดเหลืองแพรพันอย่างดีในมือมัน
ถือกระบี่หรูหราฝักเหลืองเล่มหนึ่งที่ด้ามฝังเพชรสีเหลือง อำพัน
ใบหน้าดุจอิสตรี
ขาวสดใส
รูปร่างสมส่วน
ทั้งสองอายุดูไล่เลี่ยกันราว
ยี่สิบห้าปี
พลันบุรุษชุดเหลือง
เอ่ยปากกล่าวว่า "ท่านมาแล้ว เทพกระบี่จิว กระบี่แห่งทักษิณอันดับหนึ่งในใต้หล้า "
"ข้ามาแล้ว"
"ข้ามาได้สักครึ่งชั่วยามแล้ว "
"ท่านมายืนรอข้าฤา"
"ใยข้าต้องมายืนรอท่านด้วยเล่า
รอหรือไม่รอ
มันไม่ได้ทำให้จิตใจของข้าปั่นป่วนแต่อย่างใด
เพียงแต่ว่า..."
"เพียงแต่ว่าเยี่ยงไร...."
"ข้ากระบี่เจ็ดดาว เหนือ
สำนักเซาะซัวอยากจะประลองฝีมือกับท่าน"
"ยินดี
แต่ว่า.....กระบี่ไร้ตายากหลบเลี่ยง "
บุรุษชุดสีเหลืองผู้มีนามว่า
อี้ฉิกช่าย
ฉายากระบี่เจ็ดดาวเหนือ
พลันกล่าวว่า
"เชิญ"
แล้วจึงกระโดดตัวลอยชักกระบี่คมไว
แทงออกทันทีเจ็ดกระบี่
เทพกระบี่จิวหลบกระบี่ทั้งหมดได้อย่างฉิวเฉียด
ยังไม่ทันได้ตั้งตัว
เจ็ดกระบี่กลับแทงออกมาตรงๆยังเทพกระบี่จิว
และอย่างรวดเร็วอีกสองกระบี่เร็วจนน่าตกใจ
เสียดชายโครงซ้ายและขวาของเทพกระบี่จิว
กระบี่เจ็ดดาวเหนือยังคงความมั่นใจในฝีมือของตัวเองอย่างเปี่ยมล้น
กลับ
แบมือซ้ายเข้าหากระบี่ในมือของตน
ข้างหนึ่งประสานกับกระบี่ในมืออีกข้างหนึ่ง
ชูกระบี่ขึ้นใช้นิ้ว เดินพลังลม ปราณเข้ามาที่ตัวกระบี่
พร้อมจะลงมืออีกครา
แม้เทพกระบี่จิวยังไม่ได้ชักกระบี่ออกเลย
หรือยังไม่ทันได้ชักกระบี่
แต่เขายังคงยืนแน่วนิ่งอยู่ที่เดิม
กระบี่ 7 ดาวเหนือเอ่ยปากคำหนึ่ง
"รับมือ"
แล้วก็แทงกระบี่ออกมา 7 กระบี่
ครอบคลุม 7 จุดตายในร่างกายของคู่ต่อสู้ทันที
ด้วยควารวดเร็วยิ่ง
เทพกระบี่จิวหมุนร่างคว้างไปอย่างรวดเร็ว
ในมือกระแทกฝักกระบี่ปัดกระบี่ที่แทงมาทั้งหมด
แรงปะทะทำให้เกิดประกายไฟขึ้น "เปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยงเปรี้ยง "
กระบี่เจ็ดดาวเหนือไม่รอช้า แทงกระบี่ด้วยความเร็วสูงสุด
"ปรี๊ด"
เสียงกระบี่ลั่นแหวกอากาศ
เทพกระบี่จิวเด้งร่างหลบ
เจ็บเสียดชายโครง
แต่กระบี่ในมือซ้ายถูกพลังในมือกดกระแทกออกมาจากฝักความเฉียบคมของปลายแหลมกระบี่น้ำแข็งฟันลูกกระเดือกของกระบี่เจ็ดดาวเหนือจนหลุดออกมา
เพียงเขาขยับมือขวาครั้งหนึ่ง เท่านั้น
ด้วยความเร็วที่มองไม่เห็น
ด้วยตาเปล่า
มือขวาที่ใช้ฟันคู่ต่อสู้
จนตาเหลือกลิ้นจุกปาก
ล้มลงแล้ว
"ตุ๊บ"
10